Op 52-jarige leeftijd in 1958 werd Van Kruiningen docent grafische kunsten aan de Academie voor beeldende kunsten Arnhem (de latere ArtEZ). Hij schreef voor zijn studenten een leerboek Techniek van de Grafische Kunst. Samen met zijn zoon Ulco produceerde hij een documentaire film over de geschiedenis en techniek van de grafische kunst en een film over Rembrandt als etser.

Andere bekende series etsen geïnspireerd op literaire bronnen zijn de Twee en twintig etsen bij minnebrieven van een Franctireur van Multatuli (1973), de gruwelverhalen van Edgar Alan Poe (1974), de bijbelcommentaren van de filosoof Spinoza, getiteld Twee en twintig etsen bij uitspraken van een brilleslijper Spinoza (1975), en Gullivers Reizen van Jonathan Swift (etsen 1974).

Het leven van de gewone man in Amsterdam in de 14e tot de 17e eeuw verbeeldde hij in een serie van 33 zwart–wit etsen in de uitgave Leven en willekeur in Amsterdam (1970).

De natuur en de evolutie waren een grote inspiratiebron voor hem in de jaren 1977 tot 1986. Hij raakte geboeid door de microwereld van de algen. Naar aanleiding van wat hij zag door de microscoop maakte hij enkele series kleurenetsen over het ontstaan van het leven (1977) en het ontstaan van de seksualiteit (1980) en als laatste een bibliofiele uitgave: Volvox (1986).